ปัญหาหลักของสถานี NGV นอกแนวท่อ

แนวท่อก๊าซบนบกในประเทศไทย

ปัญหาแนวท่อ1

แนวท่อก๊าซบนบกในประเทศไทย แบ่งเป็น

สายตะวันออก (มาจากอ่าวไทย) ก๊าซจากอ่าวไทยขึ้นฝั่งที่มาบตาพุด จ.ระยอง ผ่าน จ.ชลบุรี เพื่อส่งไปยังโรงไฟฟ้าบางปะกงและโรงไฟฟ้าพระนครใต้ อีกสายหนึ่งขึ้นเหนือไปยังโรงไฟฟ้าวังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา และส่งผ่านสระบุรีไปถึง อ.แก่งคอย ที่มีอุตสาหกรรมซีเมนต์ขนาดใหญ่ ส่วนสายตะวันตกส่งผ่านเข้ามาทางบ้านอีต่อง อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี ต่อไปถึงโรงไฟฟ้าราชบุรี และผ่านมาถึงโรงไฟฟ้าพระนครเหนือ

การสร้างสถานีบริการก๊าซ NGV ในแนวท่อก๊าซจึงไม่เป็นปัญหา เพราะมั่นใจได้ว่ามีก๊าซให้บริการตลอดเวลา และค่าดำเนินการขนส่งไม่สูงจนน่าตกใจ คือ ก.ก.ละ 2 บาทกว่า ปัจจุบัน ปตท. มีสถานีก๊าซในแนวท่อ 111 แห่ง คิดเป็นสัดส่วน 60%ในขณะที่ต่างประเทศเป็นแนวท่อเกือบ 100% แต่ระบบขนส่งในบ้านเราเน้นการขนส่งบนถนนเป็นหลัก รถใช้ก๊าซจึงเดินทางไปทุกที่รวมทั้งในพื้นที่ไม่มีแนวท่อก๊าซด้วย และรัฐบาลก็มีนโยบายที่จะให้มีสถานีบริการในจังหวัดหลักๆ ในภาคเหนือและภาคอีสาน ปัจจุบันมีสถานีเกิดขึ้นกว่า 348 สถานี เรียกว่าเป็นสถานีนอกแนวท่อหรือสถานีลูก ซึ่งเป็นสถานีที่พึ่งพารถขนส่ง NGV จากสถานีจ่ายก๊าซหลัก

ปัญหาก็ คือ สถานีลูกเหล่านี้มีข้อจำกัดในการบริการ เป็นผลมาจากข้อจำกัดของการขนส่งก๊าซนอกแนวท่อ เพราะ NGV อยู่ในรูปของก๊าซที่เก็บภายใต้แรงดันสูง ถังบรรจุจึงต้องหนา หนักและแข็งแรงมาก การบรรทุกต่อเที่ยวจึงทำได้น้อยทำให้มีปัญหาก๊าซขาดบ่อยๆ เพราะขนไปต่อเที่ยวเติมแป็ปเดียวก็หมดแล้ว

เปรียบเทียบรถขนส่งน้ำมันและรถขนส่งก๊าซ NGV

 ปัญหาแนวท่อ2

รถขนส่งน้ำมัน บรรทุกได้คราวละ 3 หมื่นลิตร/เที่ยว (เทียบเท่า รถเล็กใช้ได้ประมาณ 1,000 คัน)

ปัญหาแนวท่อ3

รถขนส่งก๊าซ NGV บรรทุกได้เพียง 3,000 ก.ก./เที่ยว (เทียบเท่า รถเล็กใช้ได้ประมาณ 250 คัน)

สัดส่วนต้นทุนการขนส่ง และสร้างสถานีแม่ สถานีลูกนับวันจึงเพิ่มสูงขึ้น ซึ่งมีการศึกษาตัวเลขต้นทุนในส่วนนี้โดยสถาบันปิโตรเลียม ซึ่งเป็นภาควิชาการที่เป็นกลางเมื่อปี 2553 เคาะตัวเลขต้นทุนการขนส่ง และดำเนินการนอกแนวท่ออยู่ที่ 7.10 บาทต่อ ก.ก. ซึ่งเกือบเท่าราคาเนื้อก๊าซเลยทีเดียว

แล้วทำไมไม่วางระบบท่อเสียให้ทั่วประเทศเลยหละ???

การวางระบบท่อก๊าซทั่วประเทศเป็นเรื่องใหญ่โตมาก เพราะหมายถึงเงินลงทุนในคราวเดียวนับหมื่นล้านบาท แนวท่อที่เกิดขึ้นแต่แรกนั้น เป็นการลงทุนที่มีความสำคัญต่อความมั่นคงด้านพลังงานของชาติและคุ้มค่าที่จะลงทุน เพราะป้อนให้กับโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่และพื้นที่อุตสาหกรรมแต่เป็นไปได้ยากที่จะวางแนวท่อเพื่อรองรับปริมาณการใช้ของภาคขนส่ง ที่คิดเป็นสัดส่วนแล้วเท่ากับ5 เปอร์เซนต์ ของปริมาณการใช้ก๊าซธรรมชาติทั้งหมดของประเทศเท่านั้น ในปัจจุบัน มีสถานี NGV นอกแนวท่อ ที่เรียกว่าสถานีลูกกระจายอยู่บนทางหลวงสายหลักทั่วประเทศมากกว่า 300 แห่ง จากเหนือสุดถึงตัวเมืองเชียงราย รวมถึง พะเยา น่าน และแพร่ยกเว้น จ.แม่ฮ่องสอน ภาคอีสาน ไปไกลถึง อ.วังสะพุง จ.เลย ตัวเมืองอุดรธานี มุกดาหารร้อยเอ็ด และอุบลราชธานี ภาคตะวันออกมีไปตลอดจนจรด อ.เขาสมิง จ.ตราด และตัวเมืองสระแก้ว ภาคใต้ก็มีเป็นระยะๆ ตลอดแนวทางหลวงสาย 4 ไป อ.จะนะ จ.สงขลาจนเกือบสุดปลายด้ามขวาน สถานีลูกเหล่านี้ตั้งอยู่ห่างจากแนวท่อทำให้ต้องใช้รถในการขนส่งทำให้บางช่วงเวลา ไม่สามารถจัดส่งก๊าซฯ ได้ทันต่อความต้องการจึงควรคำนึงถึงจุดนี้ด้วย

ดูแผนที่สถานีบริการทั่วประเทศที่ http://innovation.pttplc.com/gisinfo/

Share This: