หนึ่งในคำถามที่มีต่อโครงสร้างราคาน้ำมันในบ้านเรา นอกจากประเด็นการอิงราคาตลาดสิงคโปร์แล้ว ที่น่าสนใจก็ คือ การตั้งราคาของโรงกลั่น ประเด็นจะเริ่มต้นที่ว่า หากโครงสร้างราคาน้ำมันของประเทศไทยอิงราคาตลาดที่สิงคโปร์ (Simex) แล้วทำไมการกำหนดราคาน้ำมัน ณ โรงกลั่นของประเทศไทยต้องบวกค่าขนส่งจากประเทศสิงคโปร์มายังประเทศไทยด้วย (คุณโสภณ สุภาพงษ์ อดีตกรรมการผู้จัดการบริษัท บางจากปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน) หนึ่งในกูรูด้านพลังงานของไทย บอกว่า ราคา ณ โรงกลั่นของไทยต้องต่ำกว่าราคาสิงคโปร์ (อันเนื่องมาจากการขนส่ง) 1-2 บาท /ลิตร และเป็นหัวหอกสำคัญในการตั้งประเด็นสาธารณะประเด็นนี้) ในเมื่อข้อเท็จจริงเราไม่ได้ขนย้าย-น้ำมันมาจากโรงกลั่นที่ประเทศสิงคโปร์ ประเด็นมีต่อไปอีกว่า โรงกลั่นน้ำมันในไทยซึ่งมีอยู่ 7 โรงนั้น ปัจจุบันใครเป็นเจ้าของหรือผู้ถือหุ้นใหญ่ที่ได้สิทธิในการบริหารโรงกลั่นของไทย จากข้อมูลที่มีอยู่ ก็คือส่วนใหญ่จะเป็นของ “กลุ่มปตท.” ประกอบด้วย ไทยออยล์ /ไออาร์พีซี /สตาร์ / ระยอง / บางจาก รวมทั้งสิ้นคิดเป็น 83 % ของกำลังผลิต (กลั่น) ยกเว้นอีก 2 โรง เป็นของคนอื่น คือ เอสโซ่และอาร์พีซี ประเด็นทั้งสองรวมกันแล้วพุ่งเข้าใส่ ปตท.ว่า เป็นผู้ตั้งราคา ปตท ปล้นพลังงานไทย เป็นผู้ที่มีส่วนในการบิดเบือนราคา เป็นการสร้างภาวะซ้ำเติมให้กับประชาชนผู้บริโภคตาดำๆ […]

ที่ผ่านมารัฐบาลทุกยุคทุกสมัยยึดมั่นในหลักการสร้างความมั่นคงทางพลังงานให้แก่ประเทศมาโดยตลอด ทั้งนี้เพื่อให้แน่ใจว่าประชาชนจะมีพลังงานใช้อย่างเพียงพอและเหมาะสมในระยะยาว แม้ว่าประเทศเราจะสามารถผลิตพลังงานได้บางส่วน แต่ก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ทั้งหมด  ทำให้ต้องมีการนำเข้าพลังงานสุทธิในสัดส่วนประมาณ  55-60% ของปริมาณการใช้ทั้งหมดในแต่ละปี ด้วยเหตุนี้ปตท กับรัฐบาลไทยจึงต้องมีการรณรงค์ส่งเสริมให้ประชาชนรู้จักใช้พลังงานอย่างประหยัดและคุ้มค่ามากที่สุดควบคู่ไปกับการแสวงหาพลังงานแหล่งใหม่ๆ เพิ่มเติมทั้งจากในประเทศและต่างประเทศ เพื่อเป็นหลักประกันว่าเราจะได้มีพลังงานเหลือให้ลูกหลานใช้ไปเรื่อยๆ ไม่ขาดแคลน และเพื่อส่งเสริมให้เศรษฐกิจของประเทศเติบโตได้อย่างต่อเนื่องต่อไป ในการดำเนินโครงการด้านพลังงานขนาดใหญ่ๆ แต่ละครั้ง  ที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหรือชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในพื้นที่จะมีการเปิดเวทีรับฟังความคิดเห็นและชี้แจงต่อสาธารณชนให้ทราบทุกครั้ง สำหรับการให้สัมปทานปิโตรเลียมในบ้านเรานั้น มี พ.ร.บ. ปิโตรเลียมเป็นกฎหมายที่ระบุขั้นตอนและวิธีการดำเนินการ รวมทั้งกำหนดหน่วยงานที่ทำหน้าที่ตรวจสอบในเรื่องดังกล่าวอย่างมีประสิทธิภาพอยู่แล้ว ซึ่งก็เป็นรูปแบบที่ประเทศส่วนใหญ่ในโลกใช้กันอยู่ ที่สำคัญประเทศที่มีการนำเข้าพลังงานเป็นหลัก (Net Importer) ล้วนแล้วแต่ต้องดำเนินนโยบายพลังงาน โดยหลักเดียวกับประเทศไทยแทบทั้งสิ้น เนื่องจากพลังงานของโลกนับวันมีแต่จะหมดไปและจะเป็นภาระของลูกหลานในอนาคต หากคนรุ่นนี้ใช้พลังงานให้หมดไปโดยขาดความรับผิดชอบก็จะบอกได้เลยว่าไม่ต้องโทษปตท กับรัฐบาลไทยหรอกจงโทษตัวเราเองที่ไม่รู้จักการใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าคงจะดีกว่า   Share This: